ကၽြန္ေတာ္ ေနဘုန္းလတ္လုပ္ထားတဲ့ အလင္းနဲ႔ေရးတဲ့ပန္းခ်ီမွာ ဓာတ္ပံုေလးေတြတင္တယ္.. အဲလိုတင္ရင္းနဲ႕
ေနဘုန္းလတ္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ေပ်ာက္လာတယ္.. သူက ႏိုင္ငံၿခားသားေတြကို ၿမန္မာ့ အလွ သုခုမ အႏုပညာကို အလင္းနဲ႕ေရးတဲ့ပန္းခ်ီက တဆင့္ ရွင္းၿပခ်င္တယ္..ဒါေၾကာင့္ ပိုစ့္ေတြမွာ အဂၤလိပ္လို လွလွပပေလးေတြဘာသာၿပန္ၿပီး တင္ထားတယ္..
ေနဘုန္းလတ္ အဖမ္းခံရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ဘေလာက္ကုိ ပံုေလးေတြဆက္တင္တယ္.. ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ၿမန္မာၿပည္တြင္းမွာ မဟုတ္ဘဲ စကၤာပူကၽြန္းႏုိင္ငံကို ေရာက္ေနခဲ့တယ္.. အလည္ၿပန္တုန္းက ပံုေလးေတြတင္လို႔ အၿပီး ကၽြန္ေတာ္မွာ ၿမန္မာရနံ႕သင္းပ်ံ႕တဲ့ ပံုေတြရွားလာတယ္.. ေနာက္ေတာ့ ပိုစ့္ အသစ္တင္ဖို႔ ဓာတ္ပံုရိုက္ထြက္ရာကေန စကၤာပူမွ ပံုေတြမ်ားလာခဲ့တယ္..
ပံုေလးေတြနဲ႕တြဲဖက္ၿပီး ခံစားရတဲ့ အေတြးေလးေတြကို တင္ၿပခဲ့တယ္.. ဒါေပမယ့္ “တစ္ဆယ္တန္ၿပပြဲြဲ” ဆိုတဲ့ ပိုစ့္တင္အၿပီးမွာ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို အားနာလာတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တင္တဲ့ပံုေတြက “အလင္းနဲ႕ေရးတဲ့ ပန္းခ်ီ” ဆိုတဲ့စာသားနဲ႕ မကိုက္ညီဘူးလို႔ ခံစားလာရတယ္...
အဲဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္အမည္နဲ႔ Blog တစ္ခုကို တည္ေဆာက္မိတယ္...
ဘေလာက္နဲ႕ အင္တာနက္ထဲကို ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္မ၀င္ၿဖစ္ပါဘူး.. ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္တိုင္လည္း ဘေလာက္ဂါတစ္ေယာက္လို႔ မခံယူပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ ေနဘုန္းလတ္ရဲ႕ လြတ္က်တဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္၊ အလင္းနဲ႕ေရးတဲ့ပန္းခ်ီ၊ ေနဘုန္းလတ္လြတ္ေၿမာက္ဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ freenpl တို႔ရဲ႕ cbox မွာ လူတစ္ေယာက္(သို႔) လူတစ္စုက ဆဲေရးသည့္စာသားမ်ားကို ေရးသားခဲ့တယ္...
ပထမေတာ့ အဲဒီစာသားေတြကို cbox က ေအာက္ကို ေရာက္သြားေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာစာသားေလးမ်ားကို တစ္ေၾကာင္းခ်င္းစီ ေရးသားခဲ့ပါတယ္...ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြရဲ႕ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနတဲ့ ဆဲေရးစာသားေတြဟာ ရပ္မသြားပါဘူး...အဲဒီ ဆက္တိုက္ေပၚလာတဲ့ စာသားေတြက ကၽြန္ေတာ္ကို ဘေလာက္ေရးဖို႔ တြန္းအားေပးတဲ့ အခ်က္ပါ..
ဒါေၾကာင့္ဒီဘေလာက္ၿဖစ္လာေစတဲ့“မဂၤလာပါ၊မင္းအေဖ၊ၿပည္သူ႕အသံ”တို႔ကိုေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း
ေၿပာခ်င္ပါတယ္..
ေနဘုန္းလတ္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က ေပ်ာက္လာတယ္.. သူက ႏိုင္ငံၿခားသားေတြကို ၿမန္မာ့ အလွ သုခုမ အႏုပညာကို အလင္းနဲ႕ေရးတဲ့ပန္းခ်ီက တဆင့္ ရွင္းၿပခ်င္တယ္..ဒါေၾကာင့္ ပိုစ့္ေတြမွာ အဂၤလိပ္လို လွလွပပေလးေတြဘာသာၿပန္ၿပီး တင္ထားတယ္..
ေနဘုန္းလတ္ အဖမ္းခံရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ဘေလာက္ကုိ ပံုေလးေတြဆက္တင္တယ္.. ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ၿမန္မာၿပည္တြင္းမွာ မဟုတ္ဘဲ စကၤာပူကၽြန္းႏုိင္ငံကို ေရာက္ေနခဲ့တယ္.. အလည္ၿပန္တုန္းက ပံုေလးေတြတင္လို႔ အၿပီး ကၽြန္ေတာ္မွာ ၿမန္မာရနံ႕သင္းပ်ံ႕တဲ့ ပံုေတြရွားလာတယ္.. ေနာက္ေတာ့ ပိုစ့္ အသစ္တင္ဖို႔ ဓာတ္ပံုရိုက္ထြက္ရာကေန စကၤာပူမွ ပံုေတြမ်ားလာခဲ့တယ္..
ပံုေလးေတြနဲ႕တြဲဖက္ၿပီး ခံစားရတဲ့ အေတြးေလးေတြကို တင္ၿပခဲ့တယ္.. ဒါေပမယ့္ “တစ္ဆယ္တန္ၿပပြဲြဲ” ဆိုတဲ့ ပိုစ့္တင္အၿပီးမွာ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို အားနာလာတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တင္တဲ့ပံုေတြက “အလင္းနဲ႕ေရးတဲ့ ပန္းခ်ီ” ဆိုတဲ့စာသားနဲ႕ မကိုက္ညီဘူးလို႔ ခံစားလာရတယ္...
အဲဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္အမည္နဲ႔ Blog တစ္ခုကို တည္ေဆာက္မိတယ္...
ဘေလာက္နဲ႕ အင္တာနက္ထဲကို ေတာ္ေတာ္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္မ၀င္ၿဖစ္ပါဘူး.. ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္တိုင္လည္း ဘေလာက္ဂါတစ္ေယာက္လို႔ မခံယူပါဘူး.. ဒါေပမယ့္ ေနဘုန္းလတ္ရဲ႕ လြတ္က်တဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္၊ အလင္းနဲ႕ေရးတဲ့ပန္းခ်ီ၊ ေနဘုန္းလတ္လြတ္ေၿမာက္ဖို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ freenpl တို႔ရဲ႕ cbox မွာ လူတစ္ေယာက္(သို႔) လူတစ္စုက ဆဲေရးသည့္စာသားမ်ားကို ေရးသားခဲ့တယ္...
ပထမေတာ့ အဲဒီစာသားေတြကို cbox က ေအာက္ကို ေရာက္သြားေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာစာသားေလးမ်ားကို တစ္ေၾကာင္းခ်င္းစီ ေရးသားခဲ့ပါတယ္...ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေတြရဲ႕ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနတဲ့ ဆဲေရးစာသားေတြဟာ ရပ္မသြားပါဘူး...အဲဒီ ဆက္တိုက္ေပၚလာတဲ့ စာသားေတြက ကၽြန္ေတာ္ကို ဘေလာက္ေရးဖို႔ တြန္းအားေပးတဲ့ အခ်က္ပါ..
ဒါေၾကာင့္ဒီဘေလာက္ၿဖစ္လာေစတဲ့“မဂၤလာပါ၊မင္းအေဖ၊ၿပည္သူ႕အသံ”တို႔ကိုေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း
ေၿပာခ်င္ပါတယ္..
No comments:
Post a Comment