ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ.. ဆို..။

ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးဆိုျပီး ဗိုက္ေတာင္ၾကီးလာျပီကို... ဒီဘုန္းၾကီးကေလ။ ၂၀၀၇ အေရးအခင္းျဖစ္တာ ဘုန္းၾကီးေတြေၾကာင့္မို႔ ဒီဘုန္းၾကီးေတြကို အျမစ္က ျဖတ္မွဆိုျပီး အေရာေတြကို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြ ပို႔လုိက္ေတာ့... ကဲ... ကၾကခုန္ၾက.. ဖက္ၾက နမ္းၾက.. ေပ်ာ္ၾက ပါးၾက.. ႏွစ္လံုးသံုးလံုး ဖြင့္ၾက.. ဘုရားေရွ႔မွာ ႏွစ္ပါးသြားၾက..။

--------------

တေန႔က ဗီဒီယို အပိုင္းေလး တစ္ခုၾကည့္မိျပီး ေရးထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႔ Status က စာပါ။ Facebook မွာ တင္တဲ့သူက တင္ ေအာက္မွာ ကြန္မန္႔ေရးတဲ့သူက ေရး။ တခ်ိဳ႔က သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း ေျပာင္ၾကေနာက္ၾက စၾက။ တခ်ိဳ႔ၾကေတာ့လည္း အဲဒီကြန္မန္႔ထဲမွာကို တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဆဲၾကဆိုၾက သေဘာထားကြဲလြဲၾကေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ လက္ခံထားတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ Block လုပ္ၾက။ အခုလဲ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သေဘာထားကြဲလြဲတဲ့သူ တစ္ေယာက္ကို ေတြ႔တာနဲ႔ ကြန္မန္႔ ေရးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သေဘာထားကြဲတာကို လက္ခံပါတယ္။ သူ႔အျမင္နဲ႔ ကိုယ့္အျမင္ ဖလွယ္လို႔ရတာေပါ့။ ကြန္မန္႔က အလံုး ၈၀၀၀ ေက်ာ္ေနလို႔ ေပးလို႔မရေတာ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ႏုတ္ထဲကို ေရာက္လာေတာ့တာပါပဲ။ သူက ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ပါဘူး။

ဗီဒီယို အပိုင္းက ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးက စင္ျမင့္ေပၚမွာ မိုက္ခရိုဖုန္းနဲ႔ ေအာက္က ပရိတ္သတ္ကို ကၾကဖို႔ တိုက္တြန္းျပီး ရာနဲ႔ခ်ီရိွတဲ့ ပရိတ္သတ္ဟာ ခႏၶာကိုယ္ လႈပ္ရွားကခုန္ၾကပါတယ္။ သူက ဗီဒီယို ကို ၾကည့္ျပီး Nothing is wrong ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါဟာ စိတ္ဓာတ္ျမွင့္တင္ေရးသင္တန္းပါတဲ့။ ဘာသာေရးသင္တန္းမဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ဘုန္းၾကီးေတြဟာ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားေတြကို စာသင္တယ္။ အဂၤလိပ္စာ သခ်ၤာစတာေတြသင္ေပးပါတယ္တဲ့။ အခု ရုပ္သံ အပိုင္းေလးက လည္း ထို႔နည္းတူ ပါပဲတဲ့။ အျမင္ေတြ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းထားၾကပါလို႔လဲ ေျပာထားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေက်ာ္ဇင္က “မဟုတ္ေသးဘူးဗ် ၈ပါးသီလမွာ နစၥ ဂီတ ၀ါဒိတ ၀ိသူက ဒႆန မာလာဂႏၶ ၀ိေလပန ဓာရဏ မ႑န ၀ိဘူသန႒ာနာ ေ၀ရမဏိ သိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ ဆိုျပီးပါတယ္ ဆိုတာ ကတာနဲ႕ပက္သက္ျပီး ျမတ္စြာဘုရားက ပညတ္ထားတာ ဒီေနရာမွာဘုန္းၾကီးမဟုတ္ပဲ တျခားလူတေယာက္ဆိုရင္ေတာ့ ဘာမွေျပာစရာမရွိပါဘူး... အခုက ဘုန္းၾကီးကလုပ္ခိုင္းတာဆိုေတာ့ အျမင္မတင့္တယ္ဘူးဗ် ဝင္မကတာေတာင္ သူကတိုက္တြန္းတဲ့သူ ျဖစ္ေနျပီေလ အာပတ္လဲလြတ္မွာမဟုတ္ဘူး” လို႔ သူ႔အျမင္ကုိေျပာထားတယ္။ တိုရွင္းျပီး ထိေရာက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က လွ်ာရွည္ပါရေစ။

လူေတြက လူအလုပ္လုပ္ရသလို ဘုန္းၾကီးက ဘုန္းၾကီးအလုပ္လုပ္ရတယ္ဆိုတာ ဟိုး အရင္ ဖဆပလ ဦးေအာင္ဆန္းေခတ္ကတည္းက ဦးေအာင္ဆန္းက ေျပာခဲ့တယ္လို႔ ဖတ္မွတ္ဖူးပါတယ္။ တေလာက လူဓမၼကထိကေတြ မ်ားသထက္မ်ားလာတာကို ဆရာေတာ္တစ္ပါးက “လူဓမၼကထိကေတြ မ်ားလာတာဟာ ဘုန္းၾကီးေတြ ဘုန္းၾကီးအလုပ္မလုပ္လို႔” ဟု တရားေဟာဘူးပါတယ္။ လြတ္လပ္ျပီးေခတ္ ေနာက္ပိုင္းမွာဘုန္းၾကီးေတြ ပ်က္ဆီးလာပံုကို သိန္းေဖ ဆိုတဲ့စာေရးဆရာတစ္ေယာက္က ၀တၳဳတစ္ပုဒ္ေရးတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ထုတ္အျပီးမွာ လူၾကိဳက္မ်ားၾကလြန္းလို႔ သူ႔နာမည္ကို “တက္ဘုန္းၾကီး သိန္းေဖ”လို႔ ေခၚတြင္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာထင္တာက ဘုန္းၾကီးက ဘုန္းၾကီးအလုပ္ပဲလုပ္သင့္တယ္။

တရားဓမၼဆိုတာ သိမ္ေမြ႔နက္နဲသလို ခက္ခဲလွပါတယ္။ အဲဒါကို လူသာမာန္ေတြနားလည္ေအာင္ ပုံတိုပတ္စနဲ႔ ရွင္းလင္းေဟာျပရင္ ကၽြန္ေတာ္လက္ခံပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေရႊမန္းတင္ေမာင္က ဘုရားဇာတ္ေတာ္ေတြကို ျပဇာတ္ျပဳေတာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြက သာဓုေခၚၾကသတဲ့။ (ဒါေပမယ့္ ေရႊမန္းတင္ေမာင္ရဲ႕ဇာတ္ေတြထဲမွာ အခ်ိန္အတိုင္းအတာအရ ခ်ဳံ႕လိုက္တဲ့ အျဖစ္ေတြ အမ်ားၾကီးပါ)။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူေတြအမ်ားစုဟာ လူပိန္းေတြပါ။ စင္ေပၚကလူ လုပ္သမွ်ကို လက္ခုပ္တီးေနတတ္သူေတြပါ။

စိတ္ဓာတ္ျမွင့္တင္ေရးသင္တန္းဆိုျပီး (ၾကံခိုင္ေရးနဲ႔ ဖြံျဖိဳးေရးအဖြဲ႔ၾကီးက ဖြင့္ေပးတဲ့သင္တန္းလုိ႔ ဆိုၾကပါတယ္) မွာ သင္တန္းျပသူကလဲ လူပဲျဖစ္သင့္တယ္။ ဘုန္းၾကီးမျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း သူေျပာခဲ့သလို ဘုန္းၾကီးေတြက ပညာဒါန အေနနဲ႔ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားေတြကို စာသင္ေပးတာ၊ အဂၤလိပ္စာ သင္ေပးတာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူေတြက လူ႔အလုပ္မလုပ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါေတြက ၀တ္နည္းေတြနဲ႔ လြတ္တယ္။ ပညာဒါန ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဟာက ရြနည္းကို သင္ေပးသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ရြတာက သင္ေပးစရာမလိုပါဘူး။ သဘာ၀အရကို ရြတတ္ျပီးသားပါ။ စာအုပ္စာေပ မင္းသားမင္းသမီး MTVဆိုတာေတြ ၾကည့္ျပီး လႈပ္တာ ကတာကို ကေလးငယ္ေတြေတာင္ သိေန လုပ္တတ္ေနၾကပါတယ္။ ဘုန္းၾကီးက ကၾကလို႔ ေျပာေနစရာမလုိပါဘူး။

ဗုဒၶဂါယာသြားတုန္းက ကုသိနာရံုဆိုတဲ့ ဘုရားပရိဗိၺမာန္ျပဳတဲ့ေနရာက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ဦးပဇင္းေတြက သီခ်င္းေတြဖြင့္ျပီးဘုရားဖူးတခ်ိဳ႔က ကခုန္ၾကတယ္။ Waka Waka ေတာင္ပါေသး ။ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းၾကီးေတာ့မရိွပါဘူး။ လက္ေထာက္ဘုန္းၾကီးပါ။ အဲဒါ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာနက ဦးစီးတဲ့ ဘုရားဖူးအဖြဲ႔နဲ႔ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာနက လႊတ္ထားတဲ့ ဘုန္းၾကီးပါတဲ့။ ျမင္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြက တအံတၾသနဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႔ေတြက ေနရာမွားေနတယ္လို႔ ထင္မယ္။ မေနႏုိင္လုိ႔ အရွင္ဘုရားတို႔ ဘယ္ေတာ့ေလာက္ ဒီပါတီ ရပ္မွာလဲဘုရားလို႔ သြားေလွ်ာက္ေတာ့မွ ႏွစ္ပုဒ္ေလာက္ ထပ္ဖြင့္ျပီး ရပ္သြားေရာ..။ ကာလံေဒသံဆိုတာ ေတာင္ နားမလည္ေတာ့တဲ့သူေတြက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။

အေပ်ာ္ခရီးထြက္ခ်င္ရင္ ေခ်ာင္းသာ ေငြေဆာင္ စတဲ့ေနရာေတြ သြားေပါ့။ အရက္ေသာက္ခ်င္ရင္ အရက္ဆိုင္သြားေပ့ါ။ ကေျမာ့ခ်င္ရင္ ကခ်င္ရင္ ႏုိက္ကလဒ္ ေတြသြားေပါ့။ ဒါပါပဲ ႏိုင္ငံျခားသားေတြက ဘုရားဆင္းတုေတြကို ႏိုက္ကလပ္ေတြမွာ အလွထားရင္ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ေဒါသထြက္လို႔ ၀မ္းနည္းလို႔ မဆံုးဘူး။ ဟိုကသူေတြက ကိုးကြယ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီကလူေတြကေတာ့ ကိုးကြယ္တယ္ ကိုးကြယ္တယ္ဆိုျပီး ေကာ့လန္ေကာ့ကားေတြကို လုပ္ေနၾကတာက ပို၀မ္းနည္း ေဒါသျဖစ္ဖို႔ သင့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေရာ ေဒါသထြက္လားဆိုေတာ့ မထြက္ပါဘူး။ ေအာ္.. အမွားနဲ႔ အမွန္ကို ခြဲျခားမသိႏိုင္ေတာ့တဲ့သူေတြ မ်ားလာတယ္ဆိုတာပဲ သတိျပဳမိတယ္။

အဲဒီလို ေက်ာင္းဆရာက ေက်ာင္းစာကို ေကာင္းေကာင္းမသင္ႏုိင္၊ သီခ်င္းသည္က ေတးသံအတြက္ စာသားကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မဆိုႏိုင္၊ သရုပ္ေဆာင္က လည္း ထို႔နည္းတူ။ တပ္မေတာ္သားကလည္း သူ႔အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ အုပ္ခ်ဴပ္ေရးလုပ္ရ ယဥ္ေက်းမႈလုပ္ရ သာသနာေရးထိန္းရ ပညာေရးလုပ္ရ။ ဘုန္းၾကီးေတြလဲ အဲလိုပဲ ကိုယ့္ တရားဓမၼရွာတာ ေဟာေျပာတာလုပ္ဖို႔ထက္ တကာတကာမ မ်က္ႏွာၾကည့္ျပီး ေနရတယ္။ ကဲ.. အဲဒါေတြအားလံုးကို Nothing is wrong လို႔ေတာ့ သူက ထင္ခ်င္ထင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မထင္ႏုိင္ဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တာက Everything is wrong!

ကၽြန္ေတာ္ထက္ျပီ စဥ္းစားၾကည့္ပါတယ္။ ဥပမာ ဘုန္းၾကီးေတြက ဒီအတိုင္းသာ ဆက္လုပ္သြားမယ္ဆိုရင္ (တေယာက္ေယာက္ အလိုက်ေပါ့ေလ) ေနာက္ဆို ဘုန္းၾကီးဖြင့္တဲ့ အႏွိပ္ခန္းေတြေတာင္ ထြက္လာမလားမသိဘူး။ အႏွိပ္ခန္းေတြက ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈေတြကို ေလ်ာ့ေစလုိ႔ေလ။

ဘုရားေခတ္က တတၳိေတြရဲ႕ အယူအဆတစ္ခုက ကာမဂုဏ္ကို အ၀ခံစားလုိက္ရင္ ျငိမ္းခ်မ္းပါသတဲ့။ ၀က္သားအအီအဆိမ့္ကို အ၀ မုန္းေအာင္စားလိုက္ရင္ ေနာက္ရက္မွာ မစားခ်င္ေတာ့သလိုပဲ ကာမဂုဏ္ကို အဲလုိခံစားရမယ္လို႔ ေဟာေျပာပါတယ္။ အဲဒါကို လူေတြက သေဘာက်က်တယ္။ ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္သလိုလုိလို႔ ထင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသြးသားဆႏၵကုန္သြားလို႔ျဖစ္သြားေပမယ့္ ျပန္ျပည့္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ျပန္လည္ ေတာင္းတတာပါပဲ။ မခ်ဴပ္ မျပတ္သြားပါဘူး။ အဲဒီလို အယူအဆမ်ိဳး အိႏိၵယမွာ ဘုရားပြင့္ျပီး ၁၂ ရာစု ၁၃ ရာစုေလာက္မွာ ေခတ္စားခဲ့တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကာမဂုဏ္ကို ခ်ဴပ္တည္းျပီးျဖတ္ရမယ္လို႔ ေဟာခဲ့တဲ့ ေဂါတမရဲ႕သာႆနာဟာ အဲဒီအခ်ိန္ေလာက္မွာ တိမ္ေျမာက္ကြယ္ခဲ့ရတယ္။ ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ရက္ရက္စက္စက္ ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရသလို ဟိုဘာသာေရာထည့္ ဒီဘာသာေရာထည့္ျပီး ကိုယ့္ဘာသာကပဲ သူ႔ဘာသာယူထားသလိုလုိ အႏုနည္းနဲ႔ ေရာဖ်က္လုပ္တာကိုလည္း ခံခဲ့ရပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ လူေတြက ကာမဂုဏ္မွာ ေမြ႔ေလ်ာ္တဲ့သေဘာရိွတယ္။ ဘုန္းၾကီးေတြက သူတို႔ရဲ႔ အာဏာေက်ာ္ေဇာမႈ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ကို ေထာက္ပံ့တဲ့ သူတုိ႔ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ အရိွန္အ၀ါေတြေအာက္ကေန ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ လူေတြအၾကိဳက္ ကာမဂုဏ္ ေပ်ာ္ပါးမႈအေၾကာင္းေတြကို ေဟာၾကားေနတာဟာ ကၽြန္ေတာ္ အထင္အျမင္နဲ႔ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အဆင္မေျပတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေခတ္က ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့လဲ...။

ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာလို ေရးထားတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ အရာအားလံုးက မွားေနမွေတာ့ ဒီအရာကိုက မွားေနတာပါလို႔ ေျပာဖို႔ရာ စကားစေတြ အ.. ထစ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ အ ထစ္ အ ထစ္နဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ဒီစာကို ေရးပါတယ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။